ΠΡΩΤΗ ΣΚΗΝΗ: «ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»

Πρόσωπα:

Νίνα, 30άρα

 Φώφη, 60άρα, μάνα της Νίνας

Έλενα, 30άρα φίλη της Νίνας

 Σόφη, 30άρα φίλη της Νίνας

ΑΡΧΗ ΠΡΩΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ

Η Νίνα, η Έλενα και η Σόφη βρίσκονται στο γραφείο και φτιάχνουν μια εργασία. Η Φώφη, μητέρα της Νίνας  περνάει από εκεί και τη βλέπει να μιλάει στο τηλέφωνο.

Φώφη : (γελώντας) Γεια σας κοριτσάκια. Με ποιον μιλούσες εσύ στο τηλέφωνο; (Παύση. Η Νίνα δεν απαντά. Οι  φίλες της σταματούν να μιλούν. Τα μάτια τους παραμένουν καρφωμένα στον υπολογιστή, είναι φανερό όμως ότι παρακολουθούν το διάλογο με τεταμένη προσοχή. Στο πρόσωπο της Φώφης είναι εμφανής η οργή ) Ως πότε θα συνεχίζεται αυτό; Μου είχες πει ότι θα έπαιρνες μια απόφαση.

Η Φώφη κατεβαίνει τις σκάλες. Αφήνει επίτηδες ανοιχτή την πόρτα.  Η φωνή της ακούγεται από την κουζίνα.

Φώφη : (off) Πότε θα πάρεις την απόφαση επιτέλους; Ποιον περιμένεις;  Νόμιζα ότι θα το τελείωνες γρήγορα.

Νίνα:  Δε της είπα ποτέ κάτι τέτοιο. Της είπα απλά ότι η κατάσταση θα ξεκαθαρίσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Την αλήθεια δηλαδή. 

Σόφη: Εγώ πάντως δεν μπορώ να καταλάβω πώς έχεις αφήσει τη μάνα σου να ανακατεύεται τόσο στη ζωή σου. 

Φώφη : (off) Τριήμερο πέρασε, δεν ήταν με την οικογένειά του; Πώς το δέχεσαι αυτό; Γιατί δεν τον αφήνεις να είναι με τα παιδιά του και τη γυναίκα του; Δεν το βλέπεις; Δεν έχεις εγωισμό; Δεν έχεις αξιοπρέπεια; Ηθική; 

Σόφη: Καλά ρε μαλάκα, πώς αντέχεις; Εγώ θα είχα τρελαθεί! Αυτό το πράγμα γίνεται κάθε μέρα;

Νίνα: Από τότε που της το είπα δεν έχει σταματήσει το κήρυγμα και τις επιθέσεις. Νόμιζα ότι θα έδειχνε κάποια κατανόηση, αλλά ….

Έλενα: Κοίταξε, είναι απαράδεκτο αυτό που κάνει η μάνα σου αλλά από την άλλη καταλαβαίνω την αγωνία της. Δεν μπορείς να είσαι μετρέσα του μια ζωή. 

Φώφη (off): Δεν καταλαβαίνω! Τι έχει δηλαδή; Ο θεός είναι; Έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να είναι ένας απλός θνητός; Επειδή σου λέει ότι είσαι ωραία; Σιγά! Δε βλέπω εγώ νομίζεις τι γίνεται; Τρία χρόνια είσαι κλεισμένη εδώ μέσα. Εγώ βλέπω ότι δεν έχεις τη φυσιολογική ζωή ζευγαριού. Σου πουλάει φούμαρα και θεωρίες για να καλύψει τη μισή ώρα που είστε μαζί. 

Νίνα: Να σου πω κάτι ρε Έλενα; Αυτό που δεν καταλαβαίνει η μάνα μου αλλά κι ο περισσότερος κόσμος είναι το ότι εγώ νιώθω ότι ζω πολύ ουσιαστικότερα πράγματα απ’ ό,τι τα περισσότερα ζευγάρια. Είμαι ευτυχισμένη μαζί του, παρά τις δυσκολίες. Κάθε στιγμή είναι ξεχωριστή. 

Σόφη: Σε κανέναν δεν πέφτει λόγος για το τι θα κάνεις εσύ.

Νίνα: Δεν έχουμε θεωρήσει ποτέ ούτε λεπτό δεδομένο και δεν έχουμε αφήσει ούτε λεπτό ανεκμετάλλευτο.  Γι’ αυτό δεν έχουμε σταματήσει να μιλάμε τρία χρόνια τώρα.

Έλενα: Ναι, αυτό το καταλάβαμε! Αυτό το κινητό έχει γίνει προέκταση του χεριού σου!

Σόφη: Πώς δεν το πέταξα απ’ το παράθυρο στη Σκύρο!

Νίνα:  Έτσι είμαστε εμείς, τι να κάνουμε… (χαμογελώντας στέλνει μήνυμα)

Έλενα: Ελεος πια! Ήθελα να’ ξερα τι λέτε πάλι.